Cel- en tbs geëist voor wurgen en molesteren medebewoner Lentis-kliniek

Cel- en tbs geëist voor wurgen en molesteren medebewoner Lentis-kliniek

Geschreven door | 2021-07-06T20:08:18+00:00 06 juli, 2021|Assen, Rechtbank|

“Hij zei iets over het misbruiken van kinderen en toen knapte er iets in mij. Ik begon hem te slaan en toen ik even later wakker werd, lag ik op de grond met mijn arm om zijn keel.” Dat zei de 31-jarige GGZ-patiënt Patrick K. vanochtend in de rechtszaal over het doden van medebewoner René Enting in een kliniek in Zuidlaren. Het Openbaar Miniserie eist drie jaar cel en tbs met dwangverpleging.

Dat hij het 53-jarige slachtoffer ook nog meerdere keren met zijn schoen in het gezicht had getrapt, zoals hij zelf bij zijn arrestatie verklaarde, weet K. naar eigen zeggen niet meer. Op het gezicht van Enting waren schoensporen zichtbaar, concludeerde een patholoog die hem na zijn dood onderzocht.

Hersenspinsel
K. woonde op 15 oktober vorig jaar een week of zeven in De Es, een kliniek van Lentis voor mensen met psychiatrische problemen, die geholpen worden om op termijn op zichzelf te gaan wonen. Enting woonde daar ook. K. wist naar eigen zeggen dat de man pedofiel was en vertelde ook dat het slachtoffer hem die avond had betast, nadat hij hem eerst een pilletje zou hebben gegeven.

De officier van justitie benadrukte dat nergens uit gebleken is dat het slachtoffer pedofiel was. Het OM heeft dat wel onderzocht. Op haar vraag of het misschien een hersenspinsel van hem was geweest, erkende K. dat dat zou kunnen kloppen.

‘Onzichtbare handboeien
K. was naar eigen zeggen door Enting uitgenodigd op diens kamer die avond. De 31-jarige man vertelde in de rechtszaal in Assen dat hij daarvoor twee liter wijn had gedronken en een liter bier. Dat hij al drie weken zijn medicijnen – antipsychotica en een kalmeringsmiddel – had laten staan, zorgde er volgens hem voor dat hij ontremd was.

“Ik wilde iets voelen”, zei hij tegen de rechter op de vraag waarom hij zijn medicatie had laten staan. “Als ik mijn medicijnen gebruik, leef ik met onzichtbare handboeien om.” K., die nu wel weer zijn medicijnen slikt, leek behoorlijk versuft in de rechtszaal. Desondanks zat hij met handboeien om in het verdachtenbankje, een politieagent vlak naast zich.

Chris en de drank
De man is al jarenlang psychiatrisch patiënt en zat in oktober vrijwillig in De Es, een open kliniek. Hij heeft meerdere stoornissen, waaronder een psychotische en ook PTSS, doordat hij als kind is misbruikt. Als hij zijn medicijnen laat staan, steekt ‘Chris’ de kop op in zijn hoofd. Zo noemt hij de slechte stem, die hem opdrachten geeft. Hij heeft dan soms zomaar opeens woede-uitbarstingen.

Chris en de drank hebben Enting gedood, zei K. tegen de rechters. Hij kon er zelf niet zo veel aan doen, omdat hij nu eenmaal verslavingsgevoelig is. “Maar ik voel me er wel heel slecht over.” Volgens de psychiater en psycholoog die hem onderzochten is de man verminderd toerekeningsvatbaar.

Het levenloze lichaam van René Enting werd op de avond van 15 oktober rond half tien gevonden, na de arrestatie van K. Hij liep bebloed en agressief op het Lentis-terrein en iemand die hem zag belde de politie. Tegen de agenten die kwamen, gedroeg hij zich zo agressief dat ze pepperspray nodig hadden om hem te overmeesteren en in de ambulance te krijgen.

“Ik heb die vieze pedo vermoord”, riep K. en voor hij werd platgespoten en afgevoerd riep hij erbij dat de politie hem nu ook maar moest doodschieten. Toen personeel op de kamer van Enting ging kijken, vonden ze zijn levenloze en zwaar toegetakelde lichaam.

‘Hier kom ik niet meer overheen’
Een zus van het slachtoffer las een hartverscheurende verklaring voor van haar moeder, die op 87-jarige leeftijd moest meemaken dat haar zoon werd vermoord, een paar weken nadat een andere zoon van haar was overleden aan kanker. “Hier kom ik niet meer overheen”, schreef de hoogbejaarde vrouw, die elke avond voor het slapen gaan haar beide overleden zoons welterusten wenste.

Een paar weken voor de rechtszaak is ze zelf overleden. De schadevergoeding van 17.500 euro, waar zij volgens de officier van justitie recht op had, komt volgens de aanklaagster nu haar overgebleven kinderen toe. “Sorry, het spijt me heel erg”, zei K. zachtjes toen hij onder begeleiding van vier agenten de zaal uitliep.

Hij vertelde dat hij graag tbs met dwangverpleging wil, omdat hij dat als enige redding ziet. “Ik heb echt hulp nodig.” Wat zijn advocaat betreft voegt een gevangenisstraf van drie jaar niks toe. Hij vindt dat zijn cliënt volledig ontoerekeningsvatbaar was tijdens zijn daad en pleitte voor enkel tbs.

Uitspraak: 20 juli (ADP)

Over de auteur:

Annemiek Meijer werkt sinds 2006 als rechtbankverslaggever voor het ADP. Ze is freelance journalist/tekstschrijver en werkt ook voor onder meer RTV Drenthe, Dagblad van het Noorden, het Huus van de Taol (Zinnig en de B’ART) en Drenthe Magazine. Op Twitter heet ze @AnnemiekM