“Schokkend en onbegrijpelijk.” Zo omschreef de officier van justitie wat een 30-jarige vrouw uit Klijndijk haar 23 dagen oude dochtertje heeft aangedaan. In een woede-uitbarsting sloeg ze haar kindje vorig jaar september meerdere keren hard tegen het hoofd en liet ze het meisje ook op de grond vallen. De officier eiste vanmiddag drie jaar celstraf (één jaar voorwaardelijk) en een behandeling in een kliniek vanwege poging tot doodslag.
De vrouw en haar vriend gingen op 19 september “Schokkend en onbegrijpelijk.” Zo omschreef de officier van justitie wat een 30-jarige vrouw uit Klijndijk haar 23 dagen oude dochtertje heeft aangedaan. In een woede-uitbarsting sloeg ze haar kindje vorig jaar september meerdere keren hard tegen het hoofd en liet ze het meisje ook op de grond vallen. De officier eiste vanmiddag drie jaar celstraf (één jaar voorwaardelijk) en een behandeling in een kliniek vanwege poging tot doodslag.
De vrouw en haar vriend gingen op 19 september naar het ziekenhuis in Emmen, omdat het meisje erg moest overgeven. Het kindje bleek ernstig hersenletsel en zes gebroken ribbetjes te hebben en werd naar het UMCG in Groningen gebracht. De vrouw en haar vriend zeiden niet te weten hoe het kwam.
Lang gezwegen
De artsen vertrouwden het niet en schakelden de politie en Veilig Thuis Drenthe in. Tijdens het politieonderzoek dat volgde, werden de vrouw en haar vriend onder meer afgeluisterd. Te horen was dat de vrouw er rekening mee hield dat ze zou worden opgepakt en zich afvroeg of ze zichzelf moest aangeven.
Ze vertelde thuis en aan familie het verhaal dat ze haar dochter per ongeluk op de grond had laten vallen. Toen haar zussen kritische vragen begonnen te stellen, bekende de vrouw een maand na het voorval dat ze haar baby meerdere keren hard tegen het hoofd heeft geslagen. Ook gaf ze toe dat ze het meisje op de grond had laten vallen en hard haar borstkas had gedrukt, omdat ze woedend was.
Een van haar zussen ging met dat verhaal naar de politie en dat leidde eind oktober tot de aanhouding van de jonge moeder. In de rechtbank maakte de vrouw, die nog altijd vastzit, vanmiddag een aangeslagen indruk. Steeds opnieuw barstte ze in huilen uit.
‘Geen huilbaby’
De grote vraag blijft waarom ze opeens zo agressief werd toen haar dochtertje in de box lag te huilen en haar vriend even de honden uitliet. “Ik weet het niet”, herhaalde de vrouw toen de rechters haar vragen stelden. “Waarom ik boos was? Misschien om vroeger? Ik vind het verschrikkelijk wat ik heb gedaan.”
Volgens haar huilde de baby vooral in de derde week heel veel. Ook op de bewuste dag en maakte haar dat machteloos en kwaad. Haar vriend vertelde bij de politie juist dat het goed ging en ze niet meer huilde dan anders. “Er zijn geen aanwijzingen dat het meisje een huilbaby was. De reden voor de woede van verdachte lijkt een andere. Alsof ze zich afreageerde op de baby”, aldus de officier.
De vrouw is in haar jeugd zelf ernstig mishandeld. Uiteindelijk werden zij en de andere kinderen in het gezin uit huis geplaatst en zat de vrouw als tiener in internaten. Volgens haar advocaat Tineke Pieters was haar baby een enorm gewenst kind. “Ze verlangde sterk naar een gezin. Ze zou het heel anders gaan doen dan haar eigen moeder.”
‘Nooit eerder agressief’
Ook Pieters benadrukte dat de vrouw niet weet waar haar agressie plotseling vandaan kwam. “Ze had dit nooit van haarzelf verwacht. De woede was er vaker, maar de agressie was er nooit eerder. Ze kan er geen verklaring voor geven.”
Uit psychologisch onderzoek is gebleken dat de vrouw, door wat haar als kind is overkomen, een borderline persoonlijkheidsstoornis heeft ontwikkeld en kampt met trauma’s. Ze is verminderd toerekeningsvatbaar verklaard. Behandeling is voor haar het allerbelangrijkste, vindt haar advocaat. Zij vroeg de rechtbank de vrouw zo snel mogelijk vrij te laten zodat de behandeling kan beginnen, omdat de vrouw in feite zelf ook slachtoffer is.
De aanklaagster vindt dat de vrouw uit Klijndijk veel langer in de gevangenis moet blijven. “Vaak wordt gezegd dat ouders in zo’n geval ook slachtoffer zijn en dat moet dan strafverlagend werken. Maar zou je niet juist zwaarder gestraft moeten worden als je je kind zoiets aandoet?” aldus de officier. “Dit is een heel ernstig feit. Dit meisje was slechts 23 dagen oud, volkomen weerloos en volkomen afhankelijk van degene die haar moet beschermen.”
‘Onverantwoord plan’
De reclassering adviseerde dat de vrouw behandeld moet worden, terwijl ze thuis woont, omdat ze geen geschikte kliniek hebben kunnen vinden om de vrouw op te nemen. Dat plan noemde de officier “onverantwoord”, omdat de verwachting is dat ze het heel zwaar gaat krijgen met de verwerking van haar jeugdtrauma’s. Tegen het advies van de reclassering in, eiste de aanklaagster dan ook dat er alsnog een kliniek wordt gezocht waar de vrouw na haar celstraf voor maximaal een jaar kan worden opgenomen.
De baby is in een pleeggezin geplaatst en de officier eiste een contactverbod tegen de jonge moeder. Ze wil dat de vrouw haar kind voorlopig alleen ziet onder begeleiding van jeugdzorg. Hoe het nu met het kindje gaat, werd tijdens de rechtszaak niet duidelijk.
Over twee weken doet de rechtbank uitspraak. (ADP)
