Accountants gehoord in Indonesië-debacle WMD

Accountants gehoord in Indonesië-debacle WMD

Geschreven door | 2019-05-23T11:29:47+00:00 23 mei, 2019|Assen, Rechtbank|

ASSEN – Twee accountants van PricewaterhouseCoopers (PwC) zijn gisteren in de rechtbank Assen onder ede gehoord over de accountantsverslagen en jaarrapporten die van 2006 tot en met 2014 onder hun leiding werden opgemaakt toen Waterleidingmaatschappij Drenthe (WMD) miljoenen euro’s pompte in waterprojecten in Indonesië.

De advocaat van WMD, Meerten Ubbens, vroeg een 49-jarige werkneemster en haar 41-jarige opvolger het hemd van het lijf over hun functie als controller van geconcilieerde jaarrekeningen. Dit zijn jaarrekeningen van het moederbedrijf (WMD), waarin resultaten van dochterondernemingen (betrokken vennootschappen) opgenomen zijn.

De vrouwelijke werkneemster van PwC begon eind 2006 met het controleren van de boeken van WMD. Het waterleidingbedrijf was juist begonnen met het opzetten van waterprojecten in Oost-Indonesië, om ook de inwoners daar van schoon drinkwater te voorzien. In 2007 maakte de accountant haar eerste trip naar Indonesië. De werkzaamheden moesten met de accountant in Indonesië worden afgestemd.

De afspraak is dat WMD maximaal 3,5 miljoen investeert in het project. Er vloeit uiteindelijk 17,5 miljoen euro weg in de waterputten in Indonesië. De toezichthouders, vooral (oud)bestuurders uit de Drentse en Groningse politiek, grijpen niet in. De Stichting Waterprojecten Oost-Indonesië (SWOI) beheerde 10 miljoen van het ministerie van Buitenlandse Zaken en investeerde namens WMD in de Indonesische waterprojecten.

SWOI was volgens de PwC-werkneemster geen onderdeel van de jaarrekening. ,,Het was een losstaande stichting”, zei ze. Waar WMD-directeur Karst Hoogsteen toen secretaris van was. SWOI kwam wel in de boeken voor, door de transacties die er waren tussen WMD en SWOI. De investeringen in Indonesië namen toe en de vrouw ging in 2012 en 2013 nogmaals op werkbezoek. Puur en alleen om de accountant daar aan te sturen.

Het bedrag dat in Indonesië openstond groeide. Toch maakte ze geen zorgen. Volgens haar waren er geen redenen om maatregelen te treffen. Alleen de kwaliteit van het werk van de accountant in Indonesië baarde haar in 2013 zorgen. Dit werd opgelost door extra aansturing vanuit Nederland. De vrouwelijke accountant vertrok in 2014 en werd opgevolgd door een 41-jarige Groninger.

De Groninger voerde op zijn beurt met Hoogsteen discussies over de projecten in Indonesië. De strijd ging vooral over openstaande rekeningen. Waren die nog inbaar? De man kreeg naar eigen zeggen onvoldoende inzage in geldleningsovereenkomsten en afspraken daarover. De kwaliteit van het werk van de accountant in Indonesië bleek ook nog eens onvoldoende. De Groninger weigerde de jaarrekening te ondertekenen.

Hij kreeg het ook niet voor elkaar dat een eerdere jaarrekening werd aangepast. De samenwerking tussen WMD en PwC stopte. Het waterleidingbedrijf mag nu nog vijf getuigen horen over het miljoenendebacle in Indonesië. Dit zijn onder meer topbestuurders uit Drenthe over hun rol als toezichthouder in de raad van commissarissen van de WMD in de periode 2007 tot en met 2014.

WMD vermoedt onbehoorlijk bestuur en wil vaststellen in hoeverre er belastende informatie is om personen aansprakelijk te stellen voor dit miljoenenverlies.

Over de auteur:

Marjan Buring is eigenaar van het Algemeen Drents Persbureau. Ze is sinds 2000 rechtbankverslaggever. Daarnaast schrijft ze algemene nieuws- of achtergrondverhalen. Twitteraars kennen haar als @Marjannnnn