ASSEN/HOOGEVEEN (ADP) –Hoewel Heleen J., wel eens agressief kon zijn als ze gedronken had, is ze nooit gewelddadig geweest naar haar dochter Sharleyne. Dat bleek donderdag tijdens de tweede dag van de strafzaak tegen de van moord verdachte J. (38) uit Hoogeveen.
Volgens een flink aantal mensen uit haar omgeving die zijn gehoord tijdens het onderzoek was Heleen J. een aardige vrouw. Maar haar gedrag veranderde als ze drank op had. Dan kwam ze volgens sommige getuigen agressief over. Ook werden bij het Centrum Jeugd en Gezin (CJG) in Hoogeveen tussen 2012 en 2015 meerdere meldingen gedaan van agressief gedrag tegen ex-partners.
Persoonlijkheidsstoornis
“Dat was actie-reactie”, reageerde Heleen J. in de rechtszaal. “Als ik word geslagen, sla ik terug.” Ze erkende dat ze naar de drank greep als ze stress en problemen had en wil daar ook voor behandeld worden. Een psycholoog en psychiater die de Hoogeveense tijdens haar voorarrest hebben onderzocht, concluderen dat ze ook een persoonlijkheidsstoornis heeft. Ze adviseren ook behandeling.
Na het overlijden van Sharleyne op 8 juni 2015 bleek uit inspectieonderzoek dat de hulpverlening van onder meer het CJG aan Sharleyne tekortgeschoten was. Na een zorgmelding dat Sharleyne vaak in het vieze appartement van een kennis van haar moeder kwam, waar ook softdrugs werd gebruikt, werd de hulp begin 2015 opgestart. Er was eerder hulp geweest, maar dat was in september 2013 succesvol beëindigd.
‘Op het matje’
De inspectie concludeerde over de hulp in 2015 dat de hulpverleners vooral oog hadden voor de ouders, die afspraken niet nakwamen en dat het kind niet centraal stond. “Ook bij mij stond het kind niet altijd centraal. Dat was heel slecht”, erkende Heleen J. “Mijn moeder heeft mij daarvoor ook op het matje geroepen. Alleen bij mijn ouders stond Sharleyne altijd centraal.”
Heleen J. vertrok op een avond een paar weken voor Sharleynes dood op een avond, zonder te zeggen waar ze heen ging. Sharleyne liet ze alleen thuis achter. Een kennis en haar opa en oma zorgden voor haar. J. bleef twee dagen weg. Ze zei in de rechtszaal dat dat een verkeerde beslissing was geweest.
Ze heeft altijd ontkend dat ze haar dochter heeft gewurgd en van de flat heeft gegooid, zoals het Openbaar Ministerie denkt. Over de reden dat ze tijdens verhoren bij de politie bijna alleen maar heeft gezwegen, zei J. dat ze dat deed, omdat de agenten de waarheid verdraaiden. “Zwijgen is een rustpunt als er twee rechercheurs tegenover je zitten die de poten onder je stoel wegzagen.”
Zelfmoord of ongeluk?
Op de tweede zittingsdag werden ook andere scenario’s voor de dood van Sharleyne besproken: zelfmoord en een ongeluk door slaapwandelen. Volgens deskundigen komt zelfmoord bij kinderen van 8 vrijwel nooit voor. Bovendien omschreef iedereen die Sharleyne kende haar als een vrolijk kind. Dat ze zou hebben geslaapwandeld, lijkt ook niet waarschijnlijk. Eén buurman uit de flat heeft tegen de politie gezegd dat hij het meisje drie keer heeft zien slaapwandelen, maar niemand kan dat bevestigen. “Ze heeft het één keer gedaan, tijdens een verjaardagsfeestje van mij”, aldus J. Ook haar ouders, bij wie Sharleyne vaak logeerde, zeggen dat ze dat niet deed. “Dat verhaal van het slaapwandelen lijkt een eigen leven te zijn gaan leiden”, aldus de voorzitter van de rechtbank.
Technisch is het wel mogelijk dat Sharleyne over de reling is geklommen. Ze was 1.34 meter lang en de balustrade 1.05 meter hoog. Met gym op school kon ze goed meekomen en ze kon volgens haar moeder goed klimmen.
Knuffeltje
Het meisje werd op een afstand van twee meter van de voorgevel van de flat gevonden met haar knuffeltje op bijna drie meter afstand bij zich vandaan. Een bewegingswetenschapper die donderdag in de rechtbank aan het woord kwam, heeft niet kunnen vaststellen of Sharleyne het knuffeltje zelf vast had toen ze viel of dat iemand hem achter haar aangegooid heeft.
Vrijdag gaat de zaak verder met de slachtofferverklaring en de schadevergoeding van vader Victor Remouchamps.
