Voor het mishandelen van twee pleegkinderen zijn een 54-jarige man en zijn 50-jarige echtgenote uit Emmen veroordeeld tot een voorwaardelijke werkstraf van 140 uur. De man en vrouw zorgden tien jaar lang voor twee neefjes. Het ging om de kinderen van de zus van de 50-jarige vrouw.
De kinderen werden in 2007 door hun oom en tante opgevangen, nadat hun moeder hun woning aan het Rozenpad in brand stak. Alleen de jongste ging naar zijn grootouders. De rechtbank veroordeelde de vrouw voor brandstichting tot een werkstraf van 240 uur en een jaar celstraf, waarvan een half jaar voorwaardelijk.
Extra pleegzorg
De kinderen zouden tijdelijk door de familie worden opgevangen, maar door de veroordeling van hun moeder duurde die periode langer. Vanwege de verstandelijke beperking en autisme bij de kinderen kregen de pleeggezinnen begeleiding door de jeugdzorg. Het oudste kind vertelde in september 2018 aan zijn jeugdzorg-begeleider dat zijn oom en tante hem en zijn broertje al jarenlang mishandelden.
In de kelder opgesloten
Hij vertelde dat hij werd geschopt en geslagen, in zijn ondergoed in de sneeuw moest zitten en dat hij in de schuur sliep of in de kelder werd opgesloten. Zijn broertjes vertelden bij de politie hetzelfde verhaal. Ook hun opa en oma onderschreven dit. Bovendien klaagden buurtbewoners in 2012 al eens bij de politie over schreeuwende kinderen. Dat ging volgens hem ‘door merg en been’.
Grensoverschrijdend
Volgens de officier van justitie is er voldoende bewijs dat de twee oudste kinderen fysiek en geestelijk werden mishandeld. Volgens de aanklager probeerden de pleegouders de kinderen naar eer en geweten op te voeden, maar de methodes die zij gebruikten, waren grensoverschrijdend. Hij eiste een werkstraf van 140 uur, waarvan de helft voorwaardelijk.
Onmacht
Volgens de verdediging volgden beide verdachten de aanwijzingen op die zij kregen aangereikt door de instanties. De rechter twijfelde niet aan de verklaringen van de drie broers en was ervan overtuigd dat de oudsten in elk geval zijn geslagen, geschopt en in de kelder werden opgesloten. “Er was sprake van gedragsproblematiek en veel gebeurde uit onmacht”, zei ze.
Voorwaardelijke straf is voldoende
De kinderen hebben volgens haar extra geleden, omdat zij uit een kwetsbare situatie kwamen. Ze hield in haar strafbepaling rekening met het tijdsverloop en dat de zaak 2,5 jaar lang stil heeft gelegen. De kinderen zijn al geruime tijd uit huis, waardoor de situatie is veranderd. Een voorwaardelijke straf is volgens haar voldoende.
